Carbidschieten (Nederland), carbuurschieten (België), melkbusschieten of pulleschieten is een plaatselijk gebruik in sommige zuidelijke, noordelijke en oostelijke streken van Nederland. Het vindt gewoonlijk plaats op of rond oudjaar alhoewel het in het zuiden van Nederland traditioneel ook bij bruiloften veel gedaan werd.

Carbid wordt in een melkbus of verfbus gelegd en enigszins natgemaakt, b.v. met speeksel, waarna de bus wordt afgesloten met een (plastic) bal. Vroeger werd hiervoor een deksel gebruikt, maar dat is erg gevaarlijk en wordt nadrukkelijk afgeraden. Het zich vormende ethyn wordt door een klein zundgat ontstoken en ontploft met een dreunende (met een grote bus vaak oorverdovende) knal, waarbij de bal uit de bus schiet en tientallen meters verderop terechtkomt. 

Hoe steek je carbid af (RTL4) 

Om nog grotere knallen te veroorzaken wordt incidenteel ook wel gebruikgemaakt van groter materiaal, zoals omgebouwde giertanks.

De oorsprong van dit gebruik komt waarschijnlijk nog uit de tijd van de Germanen met hun joelfeesten, hoewel er toen nog geen carbid bestond. Carbid werd door de meeste dorpssmeden gebruikt en daar was dus redelijk eenvoudig aan te komen. Melkbussen waren op het platteland ook ruim voorhanden.

Het afsteken van carbid moet bij de gemeente worden aangevraagd. Het advies is een BOCK aan te wijzen. De Bewust Oplettende Carbid Knaller. De BOCK bewaakt de veiligheid tijdens het afschieten. Kijk hier voor meer informatie over de BOCK.

Wie is de BOCK!